Η Επιτυχία απέχει από την Αποτυχία,

όσο το Ε απο το Α.

Η Αποτυχία.

Είναι παντού και ισχύει για όλους. Στα πέντε το να πέσεις απο το ποδήλατο είναι αποτυχία. Το να πάρεις έξι στο διαγώνισμα στα μαθηματικά είναι αποτυχία. Μετά γίνεσαι δεκαπέντε. Το να μην τα καταφέρνεις στο φροντιστήριο όπως οι άλλοι είναι αποτυχία. Μετά στα δεκαεφτά. Το να μην περάσεις στην Οδοντιατρική είναι αποτυχία. Μετά μεγαλώνεις λίγο ακόμη. Το να μην καταφέρνεις να κρατήσεις σχέση πάνω απο μήνα είναι αποτυχία. Το να κάνεις δέκα χρόνια να τελειώσεις το Μαθηματικό είναι αποτυχία. Το να μη βρίσκεις για μήνες δουλειά είναι αποτυχία.



Η Επιτυχία.

Στα πέντε πέφτεις από το ποδήλατο και σκίζεις τα μούτρα σου. Η μαμά σου βάζει αντισηπτικό στις πληγές και το κορίτσι που κάθεται δίπλα σου σε προσέχει για πρώτη φορά, έτσι που είσαι χτυπημένος και προσφέρεται να σε βοηθήσει στα Μαθηματικά. Στο φροντιστήριο τα πας χάλια. Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς της γειτονιάς σου σε μαθαίνει πως μπορείς να αδράξεις τη μέρα. Το μαθαίνεις και μαζί μ' αυτό μαθαίνεις τύπους, εξισώσεις, ανισώσεις και συναρτήσεις. Μετά στην πενταήμερη ήταν χάλια. Γι' αυτό ταξίδεψες σε όλο τον κόσμο και δε νιώθεις άσχημα πια. Δεν έγινες ποτέ οδοντίατρος. Μια στυλίστρια σου είπε αργότερα ότι η λευκή ποδιά είναι εντελώς πασέ, γι' αυτό και καλύτερα που ασχολήθηκες τελικά με το μάρκετινγκ. Μετά μεγάλωσες λίγο ακόμη. Δεν κατάφερες να κάνεις μια σχέση της προκοπής όπως σου έλεγε η μάνα σου. Μετά γνώρισες την Έλσα και από την πρώτη στιγμή κατάλαβες ότι ήταν εκείνη. Και μόνο εκείνη. Μετά δεν έβρισκες με τίποτα δουλειά. Έγινες σερβιτόρος, ταχυδρόμος και καθαριστής κρεμμυδιών. Γνώρισες ανθρώπους που δεν φανταζόσουν κι έζησες στιγμές που δε θα άλλαζες με τίποτα στον κόσμο. Όχι ότι είναι εύκολο. Αλλά λένε ότι αν δεν "αποτύχεις", δε θα μάθεις ποτέ. Εξάλλου πόσο απέχουν η επιτυχία απο την αποτυχία; Όσο το Ε από το Α και το Ι απο το Ο.