ένα παραμύθι θα σου πω...

Μια φορά κι ένα καιρό σε μια χώρα μακρινή ζούσε ένα αγόρι, διαφορετικό από όλα τ'άλλα.

Τον έλεγαν Ευτύχη.

Όλα κυλούσαν ήρεμα στη ζωή του, ώσπου κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια, ένα γεγονός έγινε η αιτία για να δει τη ζωή με άλλα μάτια. 

Τότε του αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο μυστικό:

Η λύση σε ένα γρίφο που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να λύσουν εδώ και χιλιετίες.

Του αποκαλύφθηκε το νόημα της ζωής.

Ο Ευτύχης τώρα πια ξέρει πως η ευτυχία δεν είναι τίποτα άλλο από στιγμές μικρές, ασήμαντες, αδιόρατες στιγμές. 

Όπως να σε σκεπάζει κάποιος μέσα στη νύχτα.

Να ονειρεύεσαι.

Να ξυπνάς από το τραγούδι ενός σπουργιτιού πάνω σε φρεσκοπλημμένα μυρωδάτα σεντόνια, δίπλα σε κάποιον που αγαπάς.

Να τον αγκίζεις

Να τον μυρίζεις.

Να αισθάνεσαι το ζεστό νερό να πέφτει με δύναμη στο πρόσωπό σου.

Το σπίτι να γεμίζει με μυρωδιά από φρεσκοψημένο κέϊκ.

Να κρατάς μια ζεστή κούπα όταν έξω κάνει κρύο. 

Να κόβεις ένα λεμόνι κατευθείαν απ'το δέντρο σου.

Να νιόθεις τον δροσερό φθινοπωρινό άνεμο να σου κτυπά το πρόσωπο. 

Να αισθάνεσαι ελαφρύς και άδειος από σκέψεις μέσα στην απόλυτη ηρεμία κάτω απ'το νερό.

Να συνεχίζεις να κάνεις πράγματα που έκανες μικρός.

Όταν όλοι τρέχουν κάτω απ'τις ομπρέλες, εσύ να στέκεσαι κάτω απ'τη βροχή.

Να περπατάς ξυπόλητος πάνω στο φρεσκοβρεγμένο δροσερό γρασίδι.

Να βγάζεις βόλτα ένα μπαλόνι. 

Να πιστεύεις σε πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν: πως μια πασχαλίτσα είναι ένας καλός οιωνός. 

Να μη φοβάσαι. 

Να κάνεις πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ηλικία σου.

Να ακούς τα κύματα να σκάνε στην ακτή.

Να νιόθεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.

Να μη σκέφτεσαι τίποτα.

Να σου ψηθιρίζει κάποιος ένα μυστικό.

Να βλέπεις ένα ηλιοβασίλεμα, ακόμα κι όταν οι άλλοι ξέρουν πως δεν μπορείς να το δεις...

 

Το όνειρο

Το είδα για τρίτη φορά μέσα σε μια εβδομάδα.


Τις άλλες δύο οι εικόνες ήταν θαμπές, σαν από τζάμι κάποιου υπόγειου εγκατελειμμένου από νοικάρηδες που ή πέθαναν ή τους έκαναν έξωση. 


Αλλά την τρίτη ήταν πεντακάθαρο. 


Το είδα μεσημέρι σε μία από τις σπάνιες φορές που με πήρε ο ύπνος γιατί ήπια λίγο παραπάνω από το κανονικό ούρσους καϊπιρίνια...


Εγώ φάτσα στη θάλασσα να αυνανίζομαι στωικά στο ρυθμό μιας εναλλακτικής μπάντας που προβάριζε παραδόξως ένα αργεντίνικο παλιό ταγκό, λίγο πιο πέρα από εμένα στην ίδια ακρογιαλιά. 
Οι μουσικοί φορούσαν κόκκινα του αίματος γυναικεία μαγιό με παραφουσκωμένο το αιδοίο, αν υποτεθεί πως ήταν γυναίκες και είχαν ομαδική έξαρση περιόδου. 
Τα πόδια τους ήταν τριχωτά σαν διευθύνουσας κατηχητικού σχολείου και τα μάτια τους κλειστά, βουλωμένα πες καλύτερα, κόντρα σε ένα ήλιο βασανιστικό. Εξάλλου ήταν Αύγουστος και ο ήλιος έψηνε ανελέητα την πόλη μας. 


Οι μουσικοί λοιπόν στο ταγκό τους κι εγώ στη μαλακία μου. 


Στο σημείο που κανονικά μια ντιζέζ θα έκραζε "όλε", εκσπερμάτωσα. Μέσα στη θάλασσα. Ένα γαλακτώδες σπέρμα που όσο διέγραφε την τροχιά του για να πέσει στα μούτρα της θάλασσας γινόταν διάφανο και προσιτό σε διαθλάσεις φωτός. Ένα ουράνιο τόξο από αγνή μεσημεριάτικη μαλακία. Προτού να προλάβει να εξατμιστεί απ'το πύρινο φλερτ του ήλιου που ήδη είχε αναγκάσει τις μισές τραβέστες της μπάντας να πέσουν ανάσκελα ημιλιπόθυμες, πετάχτηκαν καμία δεκαριά αφρόψαρα και με μια απεγνωσμένη φάση διψασμένου οδοιπόρου κατάπιαν όλο το σπέρμα μου. 


Μετά ξαναχάθηκαν, βεβαρημένα από τις ενοχές τους στη λαδερή θάλασσα και μισό λεπτό αργότερα αναδύθηκαν όχι σαν ψάρια, αλλά σαν μια κουστοδία γοργόνων. 


Μόνο που οι γοργόνες είχαν τα κεφάλια και το μπούστο όλων των καθηγητών μου στην Ιατρική Σχολή, με προεξέχουσα μια γοργόνα με τα γνωρίσματα του Προέδρου της σχολής. 


Κατάπληκτος εγώ, κατάπληκτες κι αυτές, στεκόμασταν αντικριστά θαυμάζοντας τη στιγμή, ενώ το κουρασμένο πέος μου, φοβισμένο, κρύφτηκε με ενστικτωδική κίνηση κινδύνου στα άδυτα ενός σωβράκου Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτή η στιγμή. . Δεν μπορώ καν να πω με ακρίβεια αν κατάφερα να διακρίνω σημάδια φιλικά στα πέτρινα μάτια τους.


Η δέκατη γοργόνα, αυτή που είχε το πιο ψαρίσιο στόμα και τα πιο επιθετικά βυζιά, μου χαμογέλασε ειρωνικά και μαζί συνωμοτικά, σαν να μοιραζόμασταν κάποιο βαθύ μυστικό, σάπιο για τον έξω από το νερό κόσμο. 


Όταν άνοιξα τις μασέλες μου, να ουρλιάξω, η ώρα ήταν τεσσεράμισι κι είχα πάθει ρεύση. Πριν σηκωθώ, βάλθηκα να ψαχουλεύω το κορμί μου μήπως και γοργονοποιήθηκα. Με ένα στεναγμό ανακούφισης και γεύση έντονης αλμύρας, αφέθηκα για λίγο στη σιγουριά του σκοτεινού δωματίου. 


Όλα ήταν στη θέση τους, υγρά και σκοτεινά, υγρά και βρώμικα, σκοτεινά και γνώριμα, μισητά ή και αγαπημένα. Απ'τις γρίλιες τρύπωνε η μυρωδιά των παράκαιρα ανθισμένων κυδωνιών και οι μονότονες συναυλίες των τζιτζικιών. 

Ψήσου...

Βράδυ. Σχεδόν δύο το ξημέρωμα. Γκόθαμ Σίτυ... ή κάποια που της μοιάζει. 


Ψήσου να φύγουμε ταξίδι. Τζαζ. Χωρίσ λεφτά, να πάμε στο βουνό. Λευκά κρασιά και σαγκριές.


Ψήσου. 


Θα διαβάσουμε ποίηση. Να τη ζήσουμε αποκλείεται. Παπαρούνες.


Ψήσου.


Μοιάζουμε όλο και πιο πολύ (;) Φοβάσαι; 


Εκθέματα και δήθεν μποέμ καλλιτέχνες. Ανησυχώ. Rock 'n' Roll. 


"Εδώ επισκευάζονται ξεχαρβαλωμένες καρδιές." Έτσι έγραφε σ'εκείνο το ερειπωμένο κτίριο. Ή μήπως έτσι ήθελα να δω;


Ψήσου. Θα αφήσουμε μακριά μαλλιά και γένια. Θα φτιάξουμε τη δική μας ταινία. 


Ψήσου. Θα τη ζούμε κιόλας. Ντρέπεσαι; Λονδίνο. Ψήσου. Έρωτας. Πολύ(ς). Δεν μετανιώνω. Βαρέθηκα.


Σήκω να φύγουμε σου λέω. Μια σαγκριά ακόμα. Θα κάνουμε τράκες τσιγάρα και θα παίζουμε μπάλα στα γρασίδια. Θα λέμε ιστορίες.


Ψήσου. Σταφύλια και κεφτεδάκια. Ψήσ'τα!


Ποιος νικάει; Δεν θα έπρεπε να ήταν έτσι. Fight club.  Θα κατηφορίζουμε τις θάλασσες παρέα. 


Ψήσου. Urban Θεσσαλονίκη. Θα είναι μέρος του σχεδίου. 


Πλαν. Έλα να μπούμε στο πλοίο πριν αρχίσει η φωτιά στο λιμάνι. 


Ψήθηκες; Ποιος να το πίστευε!

"Unwritten" 

I am unwritten, can't read my mind, I'm undefined

I'm just beginning, the pen's in my hand, ending unplanned

Staring at the blank page before you

Open up the dirty window

Let the sun illuminate the words that you could not find

Reaching for something in the distance

So close you can almost taste it

Release your inhibitions

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

The rest is still unwritten

Oh, oh, oh

I break tradition, sometimes my tries, are outside the lines

We've been conditioned to not make mistakes, but I can't live that way

Staring at the blank page before you

Open up the dirty window

Let the sun illuminate the words that you could not find

Reaching for something in the distance

So close you can almost taste it

Release your inhibitions

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

The rest is still unwritten

Staring at the blank page before you

Open up the dirty window

Let the sun illuminate the words that you could not find

Reaching for something in the distance

So close you can almost taste it

Release your inhibitions

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

Feel the rain on your skin

No one else can feel it for you

Only you can let it in

No one else, no one else

Can speak the words on your lips

Drench yourself in words unspoken

Live your life with arms wide open

Today is where your book begins

The rest is still unwritten

The rest is still unwritten

The rest is still unwritten

Oh, yeah, yeah 

(http://www.youtube.com/watch?v=b7k0a5hYnSI&feature=related)

by Natasha Bedingfield

Γιορτινό Trash - Tube

Ξυπνώντας σήμερα, μπαίνω όπως κάθε φυσιολογικός πλέον άνθρωπος στο Φέισμπουκ,

και το πρώτο πράγμα που βλέπω στο Νιούς Φίντ μου, είναι ενα λίνκ απο το Γιου Τιούμπ, με τίτλο Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά. Και επειδή λένε "η καλή μέρα απο το πρωί φαίνεται" είπα να ξεκινήσω την μέρα μου ευχάριστα, μπαίνοντας σε γιορτινό κλίμα. Με το που ανοίγει το βίντεο, βρίσκομαι στην ευχάριστη και δυσάρεστη ταυτόχρονα θέση να συνειδητοποιώ ότι το βίντεο που παρακολουθούσα είναι το καινούργιο "σουξέ" της Έφης Σαρρή! Και έτσι, ξεκίνησε η μέρα μου σήμερα, ένα ακριβώς μήνα πριν την Παραμονή Χριστουγέννων! Απολαύστε (πολύ γέλιο)!

XOXO Κάτι Είδα(με)!  

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ !

Glitter In The Air (Pink)

Have you ever fed a lover with just your hands?

Close your eyes and trusted, just trused

Have you ever thrown a fist full of glitter in the air?

Have you ever looked fear in the face

And said I just don't care?

It's only half past the point of no return

The tip of the iceberg, the sun before the burn

The thunder before lightning, the breath before the phrase

Have you ever felt this way?

Have you ever hated yourself for staring at the phone?

Your whole life waiting on the ring to prove you're not alone

Have you ever been touched so gently you had to cry?

Have you ever invited a stranger to come inside?

It's only half past the point of oblivion

The hourglass on the table, the walk before the run

The breath before the kiss and the fear before the flames

Have you ever felt this way?

La, la, la, la, la, la, la, la

There you are, sitting in the garden

Clutching my coffee, calling me sugar

You called me sugar

Have you ever wished for an endless night?

Lassoed the moon and the stars and pulled that rope tight

Have you ever held your breath and asked yourself

Will it ever get better than tonight? Tonight.

(Α.Φ.) ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ-ΙΚΟΙ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΈΙΣΜΠΟΥΚ TO ΟΠΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ?

ΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΤΙΚΑ ΣΕ 5 ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΤΕ ΜΕ ΛΥΠΗ ΣΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΦΈΙΣΜΠΟΥΚ ..όπως άλλωστε και εμεις!

1)  Περνάς πάνω απο δύο ώρες στο φέισμπουκ καθημερινά?

2)   Έχεις ψάξει τύπο/ τύπισσα που σου άρεσε μέσω φέισμπουκ για να βρείς τρόπο επικοινωνίας?

3)  Αλλάζεις πάνω απο δυο φορές το μήνα πρόφαιλ πίκτιαρ ωστε να μήν απογοητεύεις το κοινό σου?

4)   Αλλάζεις στάτους για να προκαλέσεις σούσουρο και καμαρώνεις με το ξεμάλιασμα που πέφτει και τα λάικ που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο?

5)  Μπήκες και εσύ στο τριπάκι και έβαλες καρτούν αντί για τη φάτσα σου στην πρόφαιλ πίκτιαρ? (έλεος πιά επιδημία κατάντησε!)

6)   Έχεις φέισμπουκ απλικέισιον στο κινητό σου?

ΑΝ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕΣ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ-ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ ΤΟΤΕ Η ΛΕΣ ΨΕΜΜΑΤΑ Η ΖΕΙΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ... ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ!!!!

God created... Facebook!

(according to The Holly Bible)

xoxo   Κάτι Είδα(με)!

μη ξεχνάς φίλε μου 

ότι η ζωή είναι μια ντομάτα,

άλλος την τρώει σαλάτα 

και άλλος την τρώει στη μάπα!

Τα πιο πολύτιμα πράγματα στη ζωή:

1) Να βλέπεις...

2) Να ακούς...

                                                      

3) Να αγγίζεις...

4) Να γεύεσαι...

5) Να αισθάνεσαι...

6) Να γελάς...

7) Να αγαπάς...

Μόνο εάν εχεί κανείς αυτα, μπορει να είναι ευτυχής...

 

κάπως έτσι είναι αυτή η τύπισσα, η ευτυχία...

περπατάει μ' αλαφρά βήματα και σαν παλιός φίλος έρχεται και κάθεται δίπλα σου

δε μιλάει, δε γελά, δε φωνάζει

γενικά...δεν κάνει θόρυβο αλλά είναι εκεί δίπλα σου

κι εσύ δε νιώθεις πια μόνος...

ευτυχία είναι ένα απόγευμα  στη Ζεύξιδος με φίλους για καφέ

με κουβέντες απλές...της καρδιάς και με γέλια ατόφια

ευτυχία είναι να γυρνάς σπίτι μετά ήσυχος...αύριο είναι Δευτέρα και θα πάμε στη σχολή

αλλά είμαστε καλά κι είμαστε μαζί...μόνο αυτό έχει σημασία...

ευτυχία είναι να πεινάς και να τρως...ότι θες και μπορείς

να 'σαι γερός και να μπορείς να χορτάσεις την πείνα σου

ευτυχία είναι να ονειρεύεσαι μικρά και να τα πραγματοποιείς σαν μεγάλα

και μέσα απ' αυτή την πραγματοποίηση να τρανεύεις ο ίδιος

ευτυχία είναι να χτυπάει το τηλέφωνό σου

να σε χαιρετούν στον δρόμο οι περαστικοί

να μοιράζονται τους φόβους τους μαζί σου οι άνθρωποι

να σε θεωρούν "δικό" τους

ευτυχία είναι να κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ ξέροντας ότι έκανες

όσα ήθελες και μπορούσες για σένα

για όλους

για το αύριο

κι ευτυχία είναι να σε βρίσκει το πρωινό ήρεμο

με έναν καθρέφτη που αντανακλά το χαμόγελο ενός γεμάτου ανθρώπου...

Η Επιτυχία απέχει από την Αποτυχία,

όσο το Ε απο το Α.

Η Αποτυχία.

Είναι παντού και ισχύει για όλους. Στα πέντε το να πέσεις απο το ποδήλατο είναι αποτυχία. Το να πάρεις έξι στο διαγώνισμα στα μαθηματικά είναι αποτυχία. Μετά γίνεσαι δεκαπέντε. Το να μην τα καταφέρνεις στο φροντιστήριο όπως οι άλλοι είναι αποτυχία. Μετά στα δεκαεφτά. Το να μην περάσεις στην Οδοντιατρική είναι αποτυχία. Μετά μεγαλώνεις λίγο ακόμη. Το να μην καταφέρνεις να κρατήσεις σχέση πάνω απο μήνα είναι αποτυχία. Το να κάνεις δέκα χρόνια να τελειώσεις το Μαθηματικό είναι αποτυχία. Το να μη βρίσκεις για μήνες δουλειά είναι αποτυχία.



Η Επιτυχία.

Στα πέντε πέφτεις από το ποδήλατο και σκίζεις τα μούτρα σου. Η μαμά σου βάζει αντισηπτικό στις πληγές και το κορίτσι που κάθεται δίπλα σου σε προσέχει για πρώτη φορά, έτσι που είσαι χτυπημένος και προσφέρεται να σε βοηθήσει στα Μαθηματικά. Στο φροντιστήριο τα πας χάλια. Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς της γειτονιάς σου σε μαθαίνει πως μπορείς να αδράξεις τη μέρα. Το μαθαίνεις και μαζί μ' αυτό μαθαίνεις τύπους, εξισώσεις, ανισώσεις και συναρτήσεις. Μετά στην πενταήμερη ήταν χάλια. Γι' αυτό ταξίδεψες σε όλο τον κόσμο και δε νιώθεις άσχημα πια. Δεν έγινες ποτέ οδοντίατρος. Μια στυλίστρια σου είπε αργότερα ότι η λευκή ποδιά είναι εντελώς πασέ, γι' αυτό και καλύτερα που ασχολήθηκες τελικά με το μάρκετινγκ. Μετά μεγάλωσες λίγο ακόμη. Δεν κατάφερες να κάνεις μια σχέση της προκοπής όπως σου έλεγε η μάνα σου. Μετά γνώρισες την Έλσα και από την πρώτη στιγμή κατάλαβες ότι ήταν εκείνη. Και μόνο εκείνη. Μετά δεν έβρισκες με τίποτα δουλειά. Έγινες σερβιτόρος, ταχυδρόμος και καθαριστής κρεμμυδιών. Γνώρισες ανθρώπους που δεν φανταζόσουν κι έζησες στιγμές που δε θα άλλαζες με τίποτα στον κόσμο. Όχι ότι είναι εύκολο. Αλλά λένε ότι αν δεν "αποτύχεις", δε θα μάθεις ποτέ. Εξάλλου πόσο απέχουν η επιτυχία απο την αποτυχία; Όσο το Ε από το Α και το Ι απο το Ο.