κάπως έτσι είναι αυτή η τύπισσα, η ευτυχία...

περπατάει μ' αλαφρά βήματα και σαν παλιός φίλος έρχεται και κάθεται δίπλα σου

δε μιλάει, δε γελά, δε φωνάζει

γενικά...δεν κάνει θόρυβο αλλά είναι εκεί δίπλα σου

κι εσύ δε νιώθεις πια μόνος...

ευτυχία είναι ένα απόγευμα  στη Ζεύξιδος με φίλους για καφέ

με κουβέντες απλές...της καρδιάς και με γέλια ατόφια

ευτυχία είναι να γυρνάς σπίτι μετά ήσυχος...αύριο είναι Δευτέρα και θα πάμε στη σχολή

αλλά είμαστε καλά κι είμαστε μαζί...μόνο αυτό έχει σημασία...

ευτυχία είναι να πεινάς και να τρως...ότι θες και μπορείς

να 'σαι γερός και να μπορείς να χορτάσεις την πείνα σου

ευτυχία είναι να ονειρεύεσαι μικρά και να τα πραγματοποιείς σαν μεγάλα

και μέσα απ' αυτή την πραγματοποίηση να τρανεύεις ο ίδιος

ευτυχία είναι να χτυπάει το τηλέφωνό σου

να σε χαιρετούν στον δρόμο οι περαστικοί

να μοιράζονται τους φόβους τους μαζί σου οι άνθρωποι

να σε θεωρούν "δικό" τους

ευτυχία είναι να κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ ξέροντας ότι έκανες

όσα ήθελες και μπορούσες για σένα

για όλους

για το αύριο

κι ευτυχία είναι να σε βρίσκει το πρωινό ήρεμο

με έναν καθρέφτη που αντανακλά το χαμόγελο ενός γεμάτου ανθρώπου...